پذیرفتن طبیعت خود، چه آثاری دارد؟

چون اشخاص سالم طبیعت خود را به خوبی می پذیرند:

• ناگزیر از تحریف یا وارونه جلوه گر ساختن خویشتن نیستند.
• حالت تدافعی ندارند و خود را در پس نقاب ها یا نقش های اجتماعی پنهان می کنند.
• با خودشان در صلح و آشتی به سر می برند و این پذیرش همه ی سطوح وجود را در بر می گیرد.
• تمایلات نفسانی خویش را بدون حالت دفاعی و شرمساری و حدود محبت و تعلق و احترام و ارزشمندی خود می پذیرند.
• به طور کلی در برابر عیب های افرادی که می شناسند، و در واقع در برابر نقاط ضعف نوع بشر، شکیبا هستند.

منبع:

شولتس، دو آن (۱۳۹۳)، روانشناسی کمال الگوهای شخصیت های سالم، ترجمه ی گیتی خوشدل، تهران: پیکان. ص ۱۰۳-۱۰۴.

+۱