جامع ترین تحقیقی که تا کنون درباره ی فایده ی کار برای سلامتی انسان انجام شده، کار استادان پزشکی انگلیس به نام های گوردون وادل و ای. کیم برتون تحت این عنوان است: آیا کار برای سلامتی و بهزیستی شما مفید است؟ نتیجه ی تحقیق این است که «کار در مجموع برای سلامت جسمی و روحی مفید است».
این تحقیق، جالب است چون آن ها رویکردی عکس رویکرد متداول را در پیش می گیرند. طبق رویکرد متداول، عوارض نامطلوب کار بر سلامتی بررسی می شوند و بنابراین از ابتدا فرض بر این است که کار خطری است که سلامتی را تهدید می کند. با تمرکز بر جنبه های مفید کار، تصویری کاملاً متفاوت پدیدار می شود.
بیکاری، خطری به مراتب جدی تر برای سلامتی است. در کشورهای پیشرفته که تأمین اجتماعی در سطحی قابل قبول است، ابعاد روانی بیکاری ظاهراً اهمیت بیشتری دارد، و تأثیر آن بر سلامت افراد از جهت افزایش نرخ مرگ و میر و وخامت سلامت جسمی و روحی کاملاً جدی است.
در باب تأثیر منفی بر احساس خوشبختی یا همان چیزی که در مطالعات تجربی «سعادت درونی» نامیده شده است، بیکاری در کنار بیماری های سخت و طلاق یکی از مؤثرترین عوامل شناخته شده است.
به نظر می رسد که از دست دادن درآمد تنها بخشی کوچک از یک قضیه است، و عوامل دیگر تأثیری بیشتر از عوامل صرفاً اقتصادی به جا می گذارند.
یک شخص بیکارِ «نوعی» تعامل اجتماعی کمتری با دیگران و نیز عزت نفس پایین تری خواهد داشت. افراد مشکل بیکاری را مشکلی شخصی تلقی می کنند. آن را چیزی می پندارند که بر شخصیت فردی شان تأثیری منفی می گذارد، و این تأثیر منفی فقط به این دلیل نیست که او را یکی از اعضای گروه «بیکاران» تلقی می کنند. با توجه به تأکید زیاد ما بر کار به عنوان منبع هویت، تعجبی ندارد اگر اغلب افراد وقتی کارشان را از دست می دهند و نمی توانند کار جدیدی پیدا کنند فرو می پاشند.
شاید تعجب آورترین نتیجه ی تحقیق وادل و برتون این باشد افرادی که طی مدت بیکاری سلامت جسمانی و روانی شان روندی نزولی دارد، با پیدا کردن کار سلامتشان را باز می یابند.
آن ها ادعا می کنند که شاید گروهی تقریباً ۵ تا ۱۰ درصدی از جمعیت باشند که در صورت کار نکردن سالم تر خواهند بود، به خصوص افراد مبتلا به آسم و بیماری های حاد. اما بقیه ی ما عموماً با کار کردن سالم تر خواهیم بود. این واقعیت که کار معمولاً تأثیری مفید بر سلامت و طول عمر دارد به این معنی نیست که اگر بیشتر کار کنیم، سالم تر می مانیم و بیشتر عمر می کنیم. کار بیش از حد، ویرانگر است.
تصادفی نیست که اردوگاه های کار اجباری، نهادهایی برای تنبیه و مجازاتند. سخت است که مشخص کنیم «کار بیش از حد» یعنی چقدر کار، اما اگر از جنبه ی سلامتی بررسی کنیم، دلیلی ندارد که فکر کنیم امروزه مردم در مجموع «بیش از حد» کار می کنند.
منبع:
اسوندس، لارس (۱۳۹۳)، کار، ترجمه فرزانه سالمی، تهران: گمان. صص ۱۱۰-۱۱۲.