✍️ فردین علیخواه:
♨️ معمولاً در مقابل کیوسکهای مطبوعاتبا چنین صحنههایی مواجه میشوم:
آدمهایی که با خواندن تیتر روزنامهها دوست دارند با کسی درباره آن تیترها حرف بزنند. شاید هم فقط میخواهند با کسی حرف بزنند و تیتر روزنامه تنها یک بهانه است.
در ژاپن شرکتهایی تأسیس شدهاند که خدمات متنوعی ارائه میدهند:
« شوهر اجارهای» ؛ یعنی کسی که گهگاه سرو کلّهاش پیدا شود و در کوچه و مقابل چشم همسایهها خودی نشان بدهد و برود.
« دختر اجارهای» ؛ برای فریب دادن و به قول بعضی ها خوشحال کردن والدینی که برای ازدواج به پسران خود فشار میآورند.
در مجموع خدمات این شرکت ها، کاستن از تنهایی آدم هاست.
در هر جغرافیایی باشید، در هر جمعی باشید، چه خانواده و چه فامیل، چه محل کار و چه خیابان، مسئله وجود کسی است که “دوست”مان باشد. یافتن دوست در دنیای جدید روز به روز دشوارتر میشود☹️.
پی نوشت ها از علی ملاباقر:
۱-اگه دوست دارید بیشتر راجع به این قضیه بدونید متن کامل نوشته رو میتونید از اینجا بخونید.
۲- فردین علیخواه، متولد ۱۳۵۱ در شهر اصفهان، دارای مدرک دکتری جامعه شناسی از دانشگاه علامه طباطبایی و استادیار دانشکده ادبیات و علوم انسانی است.
وی عضو انجمن جامعه شناسی ایران، انجمن بین المللی جامعه شناسی(ISA) و انجمن بین المللی تحقیقات ارتباطات و رسانه (IAMRC) می باشد.
او در کانال خود قرار گذاشته حرف هایی به دور از قلمبه سلمبه گویی دربارۀ جامعۀ ایرانی بزند و به زعم بنده تا کنون نیز بسیار خوب عمل کرده است.
۳- در ژاپن، خودکشی یکی از دلایل مهم مرگ و میر نوجوانان است. آمار خودکشی سالانه در میان نوجوانان ژاپنی از مرز ۳۰ هزار مورد گذشته است. در واقع این کشور با ۲۴ مورد خودکشی در ازای هر ۱۰۰ هزار نفر در تمام گروههای سنی، آماری دو برابر آمریکا، سه برابر انگلیس و در میان کشورهای توسعه یافته، بالاترین آمار را دارد. در این کشور آسیبپذیرترین گروه سنی از این حیث، جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله و اغلب زنان و مردانی که به خودکشی روی میآورند، در زمره بیماران روانی هستند. در میان این افراد بسیاری از آنها نیز دچار «اختلالات شخصیت مرزی» هستند. از مهمترین دلایل خودکشی در میان نوجوانان در ژاپن میتوان به زورگویی در مدارس، سبک زندگی استرسزا و مشکلات اقتصادی اشاره کرد. (منبع: اینجا)
۴- نرخ خودکشی دانشآموزان ژاپنی به شدت بالاست و هیچکس نمیتواند یک راهحل روشن برای این پدیده نگرانکننده ارائه کند. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، بیشترین خودکشیها، روز اول سپتامبر، یعنی روز بازگشایی مدارس پس از تعطیلات تابستانه رخ میدهد. در سایتی مطلب زیر را یافتم:
علل خودکشی در ژاپن پیشرفته
خودکشی در فرهنگ ژاپن با خودکشی در غرب یا دیگر کشورها تفاوت دارد. قرنهاست خودکشی، نمودی از رهایی آیینی و مقبول در فرهنگ ژاپن است که در میان ساموراییهای ژاپن رواج داشته است. مبارزان مشهور ژاپن به دلیل شرم از اسارت، اثبات جوانمردی و شجاعت دست به خودکشی میزدند. بنا بر گفتههای دکتر «واتارو نیشیدا» (Wataru Nishida)، روانشناس دانشگاه توکیو، برخلاف آیین مسحیت که خودکشی را گناهی نابخشودنی معرفی میکند، در باورهای ژاپنی خودکشی، برگرفته از نوعی احساس مسئولیت و پاسخگویی در برابر جمع است.
به نظر میرسد این سخنان در توجیه نرخ بالای خودکشی در ژاپن بیان شده است. زیرا اگرچه میزان خودکشی در عموم مردم ژاپن رو به کاهش است، اما این نرخ در میان کودکان مدرسهای در حال افزایش است. بر اساس پژوهش پرفسور «کنزو دندا» (Kenzo Denda) از دانشگاه هوکایدو، از هر ١۲ کودک ژاپنی مشغول به تحصیل در مقطع ابتدایی، یک نفر؛ و از هر چهار محصل دبیرستانی، یک دانشآموز از افسردگی بالینی رنج میبرند. (منبع: اینجا)
۵- به نظرم دلایل خودکشی ژاپنی ها (چه نوجوانان و چه بزرگسالان) صرفاً مواردی نیست که در بالا گفته شده است. این بحث خود نیازمند پستی جداگانه است.
۶- آیا آنچه گفتیم آیندۀ کشور ما در سال های پیشِ روست؟