اغلب کسانی تظاهر به دانش و معرفت می کنند که نیروهای عاطفی و روحی خود را خفه کرده اند و معتقدند که تنها به وسیله ی هوش و دانایی می توان از عهده ی زندگی برآمد. به قدری در تظاهر به دانش و علاقه مندی به هرچیز پیش می روند که در هر موضوعی خود را علاقه مند و وارد جا می زنند. خود شما بسیاری از اشخاص را دیده اید که راجع به هر موضوعی صحبت شود، اظهار علاقه می نمایند و این در حالی است که احساسات، تمایلات و شوق و ذوق آن ها ممکن است نیمه مرده باشد. پس یکی دیگر از علایم و مظاهر خودبینی، تظاهر به اطلاع و آگاهی و تظاهر به علاقه مندی است.
منبع:
هورنای، کارن (۱۳۹۳)، تضادهای درونی ما، ترجمه محمد جعفر مصفا، تهران: بهجت. ص ۱۴۶.