تفاوت دسته، تیم، گروه

اغلب ما گمان می‌کنیم که هرگاه مجموعه ای از افراد برای رسیدن به هدفی مشترک گرد هم بیایند، یک تیم تشکیل شده است. در حالی که فاصله ی زیادی از دور هم جمع شدن گروهی از افراد هم هدف تا تشکیل یک تیم کارساز و اثربخش وجود دارد. نباید ساختارهای دسته ای، باندی و هیئتی را با تیم اشتباه گرفت.

دسته (اجتماع، باند، هیئت)

مجموعه ای از افراد که بنا به اقتضا و گاه به ناچار و یا بر اساس عوامل انگیزشی خارجی دور هم جمع شده اند.

گروه

مجموعه ای از افراد که برای رسیدن به هدفی مشترک گرده هم آمده اند. این افراد معمولاً دانش و مهارت مکمل هم را ندارند و چشم انداز و آرمان مشترکی نیز ندارند.

تیم

مجموعه ای از افراد با دانش و مهارت های مکمل یکدیگر که برای رسیدن به هدفی مشترک گرد هم آمده اند و برای رسیدن به هدف و مأموریت اصلی تیم به یکدیگر تکیه می کنند (همدل، همدست و هم داستان هستند).

نکات

۱- در یک گروه کاری، اهداف نقش عمده تری دارند، در صورتی که در یک تیم، روابط نقش بیشتری ایفا می کنند و اهداف و استراتژی های تیم به اقتضای شرایط محیطی پدیدار می شوند.

۲- افرادِ گروه و مدیریت آن می تواند در تعیین جایگاه گروه کاری خود در طیف گروه – تیم مؤثر باشند. بدین ترتیب که هرچه افراد گروه کمتر بخواهند و یا کمتر بتوانند در تعریف کار، تصمیم گیری ها و مدیریت و رهبری گروه نقش داشته باشند، و از طرفی مدیریت نیز حالت ریاست گونه داشته باشد و به افراد اجازه ی دخالت در مدیریت گروه را ندهد، بیشتر به یک گروه کاری نزدیک خواهیم شد که در آن مدیریت یا ریاست گروه در مورد اهداف و خط مشی ها تصمیم گیری می کند و برای اجرای آن ها به افراد دستور می دهد و کار را مستقیماً نظارت و کنترل می کند.

۳- از سوی دیگر، هرچه اعضا بخواهند و بتوانند که در مدیریت و رهبری نقش داشته باشند و از طرفی به روابط درهم تنیده تر و منسجم تری بر پایه ی گفتگو و دیالوگ دست یابند، به یک تیم نزدیک خواهیم شد که در آن همه ی اعضا در تعیین خط مشی ها و برای آن ها مشارکت دارند و بسیاری از استراتژی های تیم نیز در طول حرکت آن پدیدار می شوند و تیم به درجه ی بالایی از خلاقیت، نوآوری و انعطاف پذیری دست می یابد.