خلاصه جلسه پنجم درس کارآفرینی – دانشکده شریعتی

اولین ارائه مربوط به “تاثیر اشتغال زنان بر عزت نفس آن ها” بود. در ابتدا صحبتی در خصوص تفاوت معنی “عزت نفس” و “اعتماد به نفس” صورت گرفت. عزت نفس به معنای دوست داشتن خود و ارزش قائل بودن برای خود و تصمیمات درست خود است. ارزش قائل بودن برای تصمیمات درست به معنی آن است که اگر می دانیم تصمیممان درست است، به آن ایمان داریم و بدون توجه به حرف دیگران، به آن عمل می کنیم.

.:. فردی که به بالاترین درجه ی عزت نفس می رسد، مدح و ذم دیگران و همچنین بدگویی آنها برایش هیچ اهمیتی ندارد و از آن ها تاثیر نمی گیرد .:.

اعتماد به نفس بخشی از عزت نفس است و می توان گفت میوه ی درخت عزت نفس است. اعتماد به نفس می تواند در بخشی از زندگی افراد وجود داشته باشد برای مثال فرد می تواند در نوشتن مطالب اعتماد به نفس داشته باشد اما در ارائه ی آنها نه.

کار برای زنان باعث ایجاد اعتماد به نفس در آن ها می شود و افسردگی در آن ها نسبت به زنان دیگر را کاهش می دهد اما فشار و استرس آن ها بیشتر است و احساس امنیت کمتری می کنند.

شاغل بودن زنان اعتماد به نفس آن ها را بالا می برد اما لزوماً باعث افزایش عزت نفس شان نمی شود، زیرا عزت نفس یک خصلت درونی است اما اعتماد به نفس با عوامل بیرونی رابطه ی مستقیم دارد و به همین دلیل شاغل بودن در اکثز اوقات بیشتر بر اعتماد به نفس انسان ها تاثیر می گذارد تا عزت نفس شان.

اگر به مسئله ی کار زنان از زاویه ی سکولاریسم نگاه کنیم، شاغل بودن زنان در ایران امری مثبت است زیرا زن استقلال مالی کافی دارد و اگر مجبور به طلاق شود، می تواند بدون نگرانی طلاق بگیرد. خانم ها باید با توجه به روحیه ی خود شغل خود را انتخاب کنند تا توانایی انجام آن را داشته باشند.

یکی از دلایل این مسئله این است که در ابتدای شروع به انجام این تصمیم تحقیق می کنیم و با دیگران صحبت می کنیم اما به علت ترسی که داریم کار مورد نظر را شروع نمی کنیم. از دلایل دیگر این است که همه ی جوانب را در نظر نمی گیریم و به عواقب آن فکر نمی کنیم.

راهکار های حل این مشکل عبارت است از:

1. “تا تنور داغ است خمیر را بچسبانیم!”
   به این معنی که بلافاصله پس از تصمیم گیری، آن را عملی کنیم و تا انرژی لازم برای انجام آن تصمیم را داریم، دست به کار شویم.
2. “مقایسه نکنیم!”
   مقایسه کردن فقط باعث ایجاد ضعف در افراد می شود. عمل مقایسه کردن اصلا درست نیست چرا که افراد هیچ کدام در شرایط کاملاً مساوی نیستند و هر کسی در شرایط روحی، اجتماعی، مالی و… متفاوت از هم هستند.
   افراد می توانند خود را با گذشته ی خود، البته با توجه به تغییر امکانات و حال و روحیه ی فعلی، مقایسه کنند و با توجه به شرایط فعلی که در آن قرار دارند، میزان پیشرفتی که در مورد آینده مد نظرشان است را تعیین کنند.
3. “متوقع نباشیم!”
   توقع خود را از اهداف خود کم کنیم زیرا اگر نتوانیم به آنها برسیم، چیزی جز یاس و ناامیدی باقی نخواهد ماند.
   گاهی اوقات شکست نشانه ی پیروزی نیست بلکه نشان دهنده ی حساسیت و افسردگیست. اگر هدفی که در توانمان است را در نظر بگیریم و به بیشتر از آن برسیم، انرژی بیشتری برای انجام اهداف بزرگتر را دریافت می کنیم و از اینکه هدف خیلی بزرگی را در نظر بگیریم و به بخشی از آن برسیم، بهتر است.
4. “قدم های کوچک و مداوم برداریم!”
   اگر کارها را ذره ذره اما مستمر و مداوم پیش ببریم بهتر است تا اینکه بخواهیم قدم های بزرگ و یکجا برداریم.
   اگر پله های کوتاه را ترقی کنیم، وقتی که از پله ها بیفتیم، کم صدمه می بینیم تا اینکه پله های بزرگ را طی کنیم زیرا پله ی بزرگ آسیب بزرگ دارد.

از دیگر موضوعات ویژگی ها و خصوصیات رهبر بود. ویژگی هایی مانند:

1. اعتماد به نفس و با قطعیت صحبت کردن
2. ثبات قدم داشتن و پایداری نشان دادن
3. میل به ریسک کردن
4. پیگیر بودن و دنبال کارها رفتن
5. یقین و قطعیت داشتن و توانایی تصمیم گیری
6. قابلیت سازگاری و کنار آمدن با اعضا

طبق گفته ی کتاب ها رهبری امری قابل آموختن است اما رهبر بودن در کنار یادگیری یکسری موارد، به درونمایه نیز نیاز دارد، چه بسا افرادی همه ی ویژگی های رفتاری رهبر را یاد میگیرند اما نمی توانتد رهبر خوبی باشند.
رهبری ثبات قدم می خواهد یعنی فردی که حرف خود را دائم عوض نکند و در تصمیم گیری های خود دچار تزلزل نشود. البته نه به این معنی که معتقد باشد “مرغ یه پا داره!” یا “حرف مرد یکیست!” رهبر در صورت نیاز و با دلایل منطقی می تواند تغیراتی در تصمیمات خود به وجود بیاورد.

اشاراتی به دلیل اصلی موفقیت بیزینس در ایران شد. دلیل اصلی در کنار ارتباطات “پیگیری” است. اگر کسی کارهایش را پیگیری کند، می تواند به اهداف خود برسد چرا که اکثر مسئولین در سازمان ها و نهاد های مختلف معتقدند که اگر کسی م یخواهد کارش را پیش ببرد و واقعا آن کار برایش مهم است، باید پیگیرش باشد.

تفاوت هایی بین رهبری و مدیریت وجود دارد: رهبر بدون وجود قدرتی خارجی که به علت داشتن “سِمَت” به او داده شود، از اعضا می خواهد کار انجام دهند و افراد به خاطر ارادتی که نسبت به رهبر دارند کارها را پیش می برند اما مدیر با توجه به قدرتی که به آن ها داده شده، کارها را پیش می برد مانند مدیر یک مدرسه که قدرت اخراج کردن دانش آموزان را دارد و دانش آموزان به این علت موظفند قوانین را اجرا کنند.

از دیگر موضوعات منابع در آمد در کره ی شمالی بود که عبارتند از: صادرات زغال سنگ که مهم ترین منبع درآمد این کشور است، تولید موشک های بالستیک، ساخت دلار تقلبی، غذاهای گران قیمت و رستوران های زنجیره ای در نقاط مختلف آسیا، اسلحه سازی و فرستادن کارگرانی که خانواده ی آن ها را گروگان گرفته اند به خارج از کشور!

اولین ارائه در مورد “دست فروش بی سواد“، علی شمسی بود.

این فرد که الان ۲۷ ساله است، از سن پایین دست فروش بوده و اسمش (دست فروش بی سواد) رو هم خودش انتخاب کرده زیرا تحصیلات زیادی ندارد و معتقد است زمانی که کسی اسم “با سواد” را برای خودش انتخاب می کند، مسئولیت زیادی باید به دوش بکشد.

علی شمسی در کنار دستفروشی، کارهای فرهنگی مانند قرض دادن کتاب های خود، طراحی پوستر، جمع آوری زباله و … انجام می دهد.

وی خودش شغلش رو انتخاب کرده و از آن لذت می برد زیرا معتقد است که به طور مستقیم می تواند با مردم ارتباط برقرار کند و از بالا نظاره گر مردم نباشد، در عوض در کنار آن ها باشد.

ارائه ی بعدی در مورد “بیت کوین Bitcoin” بود.

بیت کوین در سال ۲۰۰۹ توسط ساتوشی ناکاماتو که ژاپنی بود اختراع شد و ممکن است این اختراع روزی جای پول واقعی را بگیرد. بیت کوین امکان پس انداز شدن را دارد و تحت تاثیر تورم قرار نمی گیرد.

افرادی با این پول الکترونیکی مخالف هستند زیرا معتقدند امکان ارزش گذاری ندارد، نمی توان پیش بینی کرد که با تغییر دلار و یورو چه تغییراتی ممکن است در آن به وجود بیاید، هنوز افراد و کشور های زیادی هستند که آن را به رسمیت نمی شناسند، همچنان در حال توسعه است و فرایند بلوغ آن کامل نشده و افرادی معتقدند که بیت کوین پول نیست و کالاست.

در حال حاضر ارزش هر بیت کوین حدود ۲۰ میلیون تومان است.

از موضوعات دیگر مشاغل در حال نابودی بود. دلایل این نابودی، عواملی مانند عملکرد تجاری و ظهور مشاغل جدید، پیشرفت تکنولوژی و … است.

شغل هایی که از سال ۲۰۰۸ تا الان در حال نابودی هستند، عبارتند از: تعمیر ساعت، نصب کاغذ دیواری، تعمیر دوربین های عکاسی آنالوگ، اپراتور های کامپیوتر، چاپ فیزیکی، کارگران خدمات پستی، آشپزهای رستوران و ….