سلاطین میآیند و میروند، فرهیختگان آفریننده میآیند و میمانند. آنها، شهوت ماندنشان هست و نمیمانند؛ این ها شوق رفتنشان هست و نمیروند.
فرهیختگان آفریننده، از آن جا میمانند که میسازند؛ اما بدا که رسم چنان بوده است که آنچه فرهیختگان آفریننده می سازند، به اسم شاهان نافرهیخته مسمّا می شود، و به همین سبب است که اکثر آثار تاریخی نام سلاطین را بر خود دارند نه سازندگان را؛ سهل است که اغلب کتاب های ناب اهل علم و حکمت و هنر نیز، ناگزیر، به شاهانی پیشکش شده است که در تمام عمر، علیه علم و حکمت و هنر جنگیده اند…
منبع: ابراهیمی، نادر (۱۳۷۵)، مردی در تبعید ابدی براساس داستان زندگی ملاصدرای شیرازی صدر المتالهین، تهران: روزبهان. ص ۲۵.