راجرز کسی را که به تحقق خود می پردازد، چون آدمی شادمان و خرسند، یا حتی کسی که بیشتر مواقع خشنود و خوشبخت است توصیف نمی کند. هر چند او است که این احساس ها را تجربه می کند.
راجرز مانند آلپورت، نیکبختی را محصول فرعی تلاش برای تحقق خود می داند، چراکه خوشبختی به خودی خود هدف نیست.
آن ها که به تحقق خود می پردازند، از زندگی ای غنی، مبارزه جویانه و پرمعنا بهره مند می شوند اما لزوماً همیشه خوشحال و خندان نیستند.
منبع:
شولتس، دو آن (۱۳۹۳)، روانشناسی کمال الگوهای شخصیت های سالم، ترجمه ی گیتی خوشدل، تهران: پیکان. ص ۴۸-۴۹.
لینک کوتاه: