به نظر آلپورت، نیروهای ناآگاه یا تجربه های کودکی رهنمون شخصیت سالم نیستند. به عقیده ی او، انگیزه های شخص بالغ گسترش یا تکمیل انگیزه های کودکی نیست. انگیزه های انسان بالغ اساساً مستقل از دوران کودکی اوست؛ یعنی مستقل از شرایط اولیه است. هم چنان که درخت بلوط کاملاً رشد یافته، از تخمی که روزگاری از آن تغذیه می کرد مستقل است.
نیروهای انگیزشی که در گذشته ریشه دارند، ما را پیش نمی رانند بلکه هدف ها و برنامه هایی که برای آینده داریم ما را به جلو می رانند…
آلپورت اهمیت تأثیرهای دوره ی کودکی را نفی نمی کند – در واقع، تجربه های دوران کودکی می توانند تعیین کننده ی روان نژندی یا سلامت روان باشند- اما زمانی که شخصیت سالم شکل گرفت، از گذشته آزاد است.
منبع:
شولتس، دو آن (۱۳۹۳)، روانشناسی کمال الگوهای شخصیت های سالم، ترجمه ی گیتی خوشدل، تهران: پیکان. صص ۱۵-۱۶و۳۴.