نگاهی از علی ملاباقر با مطلبی از فرورتیش رضوانیه
✍️ همیشه از اینکه من رو مهندس، دکتر، استاد و … خطاب کنند، بدم میومده. به قول یه دوست عزیز مگر مولانا، حافظ، سعدی و… دکتر بودند؟! حتی شهید مطهری و خیلی از افراد اثرگذار دیگر در بند این القاب نبودند … جالب اینه که استفاده از برخی از عناوین در نسل جوان در خطاب قرار دادن آدم ها بعضی اوقات ناسزا محسوب میشه! مثل دکتر جان!
دوستی تعریف می کرد در جلسه ای با معاون وزیر بودیم و من همه نظرات مفید و اجرایی رو میدادم و بقیه هم میگفتن خوبه و همینو پیاده سازی کنیم. معاون وزیر برگشت به من گفت: “همینی که آقای دکتر میگه، خوبه!” من گفتم:”من دکتر نیستم!” یهو رفتار اون معاون وزیر با ایشون صد و هشتاد درجه تغییر کرد!
تصمیم دارم به امید خدا روزی در مورد تاثیر القاب این چنینی بر زندگی شخصی، خانوادگی و کاری فرد در ایران مطالبی بنویسم ولی علی الحساب بخوانید نقد زیبای فرورتیش رضوانیه را که در کانال خودش به آدرس farvartishr@ نوشته است:
⭕️ روز مهندس را به همه مردم ایران تبریک عرض میکنم.
چون ما به هر کسی میرسیم، بهش میگوییم: «مهندس!»
حتی یکبار شنیدم که کسی به یک آقای دکتر معروف گفت: «مهندس!»
بعضیها هم برای احترام گذاشتن به خانمها، به ایشان میگویند: «خانم مهندس!»
همه ما، چه واقعی و چه الکی، مهندس یا استاد هستیم.
بعید میدانم کسی پیدا شود که بگوید تاکنون حتی یکبار هم مهندس خطاب نشده باشد.
پس بنابراین روز مهندس بر همه ما مهندسان مبارک!
«برای مهندسین بن بستی وجود ندارد. آنان یا راهی خواهند یافت٬ یا راهی خواهند ساخت…»
بله، اگر مهندس، واقعا مهندس باشه، اشکالی نداره بش بگن مهندس، ولی نه اینکه کلی جوون مملکت رفتن به خاطر “مهندس شدن” مهندسی خوندن و هیچی از مهندسی نمی دونن‼️
در ضمن مهندس، مگه در دانشگاه مهندسی، چقدر کاربردی یاد می گیره؟ ⚒⛓⚙️
مگر اینکه بگیم مهندس، کسی نیست که از دانشگاه مدرک مهندسی میگیره بلکه اونیه که کارای به اصطلاح فنی رو حرفه ای انجام میده!
حالا چند تا مهندس تو کشور داریم؟!
علی ملاباقر
نظر یکی از دانشجویان خوب سابقم، سر کار خانم عطیه بخشی، دانشجوی معماری
این همه درس میخونیم و پوستمون کنده میشه آخرشم به ما میگن شما مهندس نیستین. طراحین.
جالبه که تو معنی کلمه ی مهندس،معمار و معماری ذکر شده.☺️ بعد میان به یه نصاب ماهواره میگن مهندس!!
پس این نشون میده هیچکس به معنی اصلی کلمه کاری نداره چیزی که تو جامعمون الان مهمه اینه که با ۴تا مهندس گفتن الکی هم دیگه رو گول بزنیم واسه اینکه کار خودمون پیش بره.
حسین قلی یکی از دانشجویان فعال و پویای سابقم در پیام خود به نکته جالبی اشاره کرده است:
سلام استاد ✋
به نظرم هر فردی خودشو یک جامعه ببینه
شعار ندیم!! مثلا برای این که کارمون انجام بشه از این کلمات ب کار میبرن
میخوام اینو بگم اگر کسی همین کلمات مثل مهندس ، دکتر برای ما ب کار ببره چقدر برامون لذت بخشه ؟؟؟؟ ☺️
دیگران هم مثل ما از این کلمات لذت میبرن
ولی اگر یاد بگیریم مهندس بودن دکتر بودن و … مثل مکانیک بودن ، خیاط بودن یک فن و دانش محسوب میشه نه یک شخصیت نه یک ذات ، حداقلش اینه که دیگه با شنیدن این کلمات جٓو زده نمیشیم
فاطمه هاشمی دانش آموخته دانشگاه امیرکبیر از همکلاسی های فوق العاده پر انرژی و فعال سابقم در دوره MBA است که نظر منتقدانه خود نسبت به دید ما به مهندسی را این گونه بیان کرده است:
به نظر من که فیزیک خوندم و الان مدیریت میخونم، بر خلاف اونچه گفته میشه، مهندسی شغل یا مهارتی هست که کمترین خلاقیت ها رو میشه در اون دید.
چون کارهای این قشر همیشه درچارچوب قوانین حاکم هست که قبلا به دست اومده.
مثلا علوم پایه، کشفیات رو انجام میده. قوانین حاکم بر جهان رو در زمینه های مختلف فیزیک و شیمی و … شناسایی میکنه و ریاضی هم به کمک میاد تا این قوانین نوشته بشه و بصورت ابزار ⚙️ دربیاد و این ها در دست مهندس ها قرار میگیره برای ابزار سازی (در تعریف عام).
اما در جایی مثل علوم انسانی که با انسان و جوامع سرو کار داره میشه گفت هیچ چارچوبی وجود نداره.☺️
چون انسان محدودیت نداره و قابل پیش بینی هم نیست بر خلاف قوانین علمی که کاملا مشخص و معین هست و همه چیز با دقت فراوان به دست اومده. و فقط نحوه کاربردش میتونه متنوع باشه که اون هم با قوانین دیگه ای محدود شده.⛔️
بنابراین وقتی در مورد مهندسی صحبت میشه باید دقت کنیم که در مورد چه علم یا مهارتی صحبت می کنیم و با ناآگاهی مهندس ها رو خلاق ترین ها معرفی نکنیم‼️