اصولی مانند بقا و توالد و تناسل برای ما حیاتی محسوب می شوند، اما کافی نیستند. یک زندگی خوب انسانی مستلزم کشف و تحقق بخشیدن به استعدادهای بالقوه و فطری نهفته در طبیعت ماست. غایت پرنده پرواز، هدف یک دانه ی بلوط تبدیل شدن به درخت بلوط و سرنوشت یک کودک تبدیل شدن به یک انسان بزرگسال است.
طبیعت به همه ی انسان ها، مجموعه ای از استعدادها و توانایی های فطری مشترک و در عین حال به هر شخص، بسته ای از خصوصیات منحصر به فرد و یگانه به نام ویژگی های فردی ارزانی داشته است.
اکثر ما از توانمندی های فطری هم چون سخن گفتن، راه رفتن، والد بودن، قابلیت دوستی و عشق ورزیدن برخورداریم. علاوه بر این ویژگی های مشترک انسانی، هر کدام از ما بالشخصه مجهز به یک دستورالعمل و برنامه ی خاص خود هستیم و مجموعه ای از قابلیت های ویژه، ما را از سایرین متمایز می کند.
برخی از این خصوصیات قوی، برخی دیگر ضعیف و دسته ای دیگر حتی به سختی قابل تمیز و تشخیص هستند. با این وجود فردیت هر انسان با همین خصوصیات تعریف می شود.
منبع:
فرانکلین، ساموئل اس (۱۳۹۲)، روان شناسی شادی، مترجم علیرضا سهرابی و فرامرز سهرابی، تهران: پندار تابان. ص ۱۳.