حتما شما هم شنیده اید، یا شاید خودتان هم گفته باشید که “اگر رفته بودم فلانجا، الان منم فلان بودم”.
گذشته از حسرتی که در این گفته هست و سودی ندارد، نکته های دیگر هم هست:
۱️⃣ اولا شما، شما هستید و فلانی که آن راه را رفته، شما نیست❌. پس لزوماً نتیجه این اقدام برای شما، آن نمی شد.
۲️⃣ دوماً شما نمی دانید که فلانی برای رسیدن به فلانجا، چه کرده و چه هزینه هاییداده است. و نمی دانید که شما هم حاضر بودید آن هزینه ها را بپردازید یا نه؟
۳️⃣ سوماً نمیدانید که فلانی از اینکه در فلانجاست، چه حسی دارد. معلوم نیست که آن حس برای شما (با تمام جوانبش) دلچسب باشد.
شما از راهی که نرفته اید، اطلاع ندارید⁉️. اما جزئیات راهی را که رفته اید، میدانید. مقایسه این دو، به نظرم میسر نباشد⚖️.
به جای این فکر، اینطور فکر کنید که در همین جائی که هستید، چه چیزی، چه تغییری، می توانید شما را خوشحال تر یا موفق تر کند☺️.
آن را خلق کنید. به آن حتماً می توانید برسید. کمی همت می خواهد، شاید هم کمی بیش از کمی.
ساده است، اما آسان نیست.
❓راستی می دانید که چه چیزی خوشحال ترتان میکند؟ بهتر است به این فکر کنید، تا آن!
پی نوشت:
وفا علی کمالیان، در کانال خود، اطلاعاتی در خصوص نقش رفتار و مهارت های رفتاری در موفقیت فردی و سازمانی، ارائه می دهد. پست بالا از اینجا انتخاب شده است.