توهّم، یعنی پرواز نابجای خیال، وقتی برای پرواز تهیه ندیده باشی!
توهّم، یعنی خود را در وضعیتی غیرواقعی فرض کردن و آن را واقع پنداشتن!
سراب را در دریا انگاشتن و خود را در آب دریا شناور و کامیاب انگاشتن!
توهّم یعنی خود را بیش از توان واقعی برتر و توانمند تصور کردن و نابرده رنج، گنج را در دستان خود تصوّر نمودن و نیز پُر دیدن دنیای توخالی خود و در نهایت از واقعیت ها بریدن و در رویاهای خود و در بالای ابرها زندگی کردن!!
منبع:
کریمی، عبدالله (۱۳۹۴)، کارآفرینان چگونه می اندیشند، تهران: آراد کتاب. ص ۴۲.
لینک کوتاه: