افراد کاملاً سالم در برابر همه ی مردم، صرف نظر از طبقه ی اجتماعی و سطح تحصیلات و وابستگی سیاسی یا دینی و نژاد و رنگ آن ها، بردبار و شکیبایند. برای خواستاران تحقق خود، این گونه تفاوت ها بی اهمیت است. به نظر مزلو، در واقع این گونه اشخاص به ندرت متوجه این تفاوت ها می شوند.
حتی رفتارشان از شکیبایی فراتر می رود. در روابط با دیگران، برای مثال در برابر کسانی که تحصیلات یا هوش کمتری دارند، فخر نمی فروشند. برای آموختن کاملاً آماده اند، تا به هرکس بتواند چیزی به آن ها بیاموزد گوش فرادهند. مثلاً روشنفکر خواستار تحقق خود برای نجار ماهری که مهارت و دانشی را دارد که خود فاقد آن است به راستی احترام می گذارد.
منبع:
شولتس، دو آن (۱۳۹۳)، روانشناسی کمال الگوهای شخصیت های سالم، ترجمه ی گیتی خوشدل، تهران: پیکان. ص ۱۱۲.