خواستاران تحقق، نقاط ضعف و قدرت خویش را بدون شکوه و نگرانی می پذیرند. در واقع زیاد بدانها نمی اندیشند.
حتی افراد کاملاً سالم هم دارای ضعف ها و معایبی هستند. اما از این بابت احساس گناه و شرمساری نمی کنند. طبیعت خود را به همان صورتی که هست می پذیرند.
مزلو می گوید: «کسی که از خیس بودن آب، از سختی صخره یا از سبزی درخت شکایت نمی کند». نظم طبیعی این چیزها این است و طبیعت خواستاران تحقق خود نیز چنین است.
منبع:
شولتس، دو آن (۱۳۹۳)، روانشناسی کمال الگوهای شخصیت های سالم، ترجمه ی گیتی خوشدل، تهران: پیکان. ص ۱۰۳.
لینک کوتاه: