بیشتر مردم خدای ساخته شده در کارگاه وهم خود را می پرستند؛ یعنی تنها معتقدات خود را در مورد آن چه معبود خویش می پندارند، می پرستند و هر کس در هر مرتبه ای بخشی از حقیقتی را می شناسد و آن را می پرستد و از این نگاه حتی بت پرستان نیز خداپرستند؛ چه او را در قالب صورت ها تصور کرده و می پرستند و در واقع در تشخیص مصداق به خطا رفته اند؛ یعنی حق را تا اندازه ای درک می کنند و می فهمند که خدایی است اما حقیقت آن چه که درک می کنند را نمی دانند.
منبع:
کریمی، عبدالله (۱۳۹۴)، کارآفرینان چگونه می اندیشند، تهران: آراد کتاب. ص ۱۰۵.
لینک کوتاه: