- فکر می کنیم خود چیزهای بهتری برای گفتن داریم.
- دلیلی برای گوش دادن نداریم.
- فکر می کنیم آن چه که قرار است گفته شود را از پیش می دانیم.
- به گوینده و یا موضوع صحبت علاقه مند نیستیم.
- با ذهن بسته با موضوع رو به رو می شویم.
- تنها آن چه را که می خواهیم می شنویم (آن چه که فکر می کنیم با باورهای ما همخوانی دارد را می شنویم).
- خیلی شتاب زده نتیجه گیری می کنیم.
- احساس می کنیم با حرف زدن دارای نقش فعال تری در مکالمه هستیم.
- قادر به متمرکز نمودن افکار خود نیستیم.
- گوش می دهیم تا در اولین فرصت صحبت طرف مقابل را قطع نموده و جواب او را بدهیم.
منبع:
دهستانی، منصور (۱۳۹۳)، از من تا ما، قم: میم. ص ۸۷.
:: مطالب مشابه در این زمینه:
.:. فایل صوتی آیا گوش دادن با شنیدن تفاوت دارد؟
.:. مهم ترین مؤلفه های شنوایی مؤثر (گوش دادن فعال)!
لینک کوتاه:
آیا دلایل دیگر و دقیق تری هم هست؟
اگر امکان دارد راهکار هایی هم برای بهتر گوش دادن ارایه کنید .
باتشکر از مطلب عالی و مفید
سلام
الان چیز دیگه ای در مورد علت آن به ذهنم نمی رسه. با این وجود در لینک زیر راهکارهای بیشتر اومده:
چگونه فعالانه گوش دهیم؟