سبک زندگی ارزش آفرینانه یک قدم رو به جلو
بسم الله الرحمن الرحیم
از جلسه هفدهم (شنبه ۹۶/۰۸/۱۳) تا جلسه بیست و یکم (چهارشنبه ۹۶/۰۸/۱۷):
… در گزارش هفته ی پیش (جلسات دوزادهم تا شانزدهم) عرض کرده بودم که با طرح اختیار و انتخاب، بعضی از دانش آموزانی که انتخاب نکرده بودند از کلاس تفکر و پژوهش استفاده کنند، از مطالب آن محروم ماندند. مدتی بعد که با معلم محترم راجع به این مسأله صحبت کردم، ایشان گفتند که من بارها گفته ام که نام کسانی که در این کلاسی که معلم دارد درس را ارائه می دهد، حضور ندارند، باید نوشته شود و بعداً باید همین افراد همین درس را با معلم داشته باشند نه این که این درس به طور کل برای آن ها حذف شود. در هفته ی پیش، زمانی که کلاس تفکر و پژوهش ارائه شد، در زمان ساعت کاری معلم محترم نبود و طبیعتاً در این ساعت ایشان در مدرسه حضور نداشتند و به نکته ای هم که قبلاً ایشان متذکر شده بودند، توجه نشده بود، لذا این اشکال که از جانب بنده راجع به این مسأله پیش آمده بود، با صحبت با ایشان رفع شد.
در این هفته، چند بار دانش آموزان برای روانخوانی قرآن نزد بنده آمدند و همان طور که گفته شد، تعدادی از آن ها در روانخوانی پیشرفت داشتند.
در درس مهارت ها در این هفته، با بیان سؤالاتی از قبیل اگر همه یک شغل را انتخاب می کردند یا اگر همیشه یک نوع غذا می خوردیم یا اگر همه یک نوع لباس می پوشیدند، چه اتفاقی می افتاد و پاسخ های دانش آموزان، آن ها متوجه تفاوت های فردی در هر انسانی و منحصر به فرد بودن او شدند و به این نتیجه رسیدند که تفاوت ها خوب است و نباید ایرادی به تفاوت های یکدیگر بگیریم.
این هفته در زنگ تفکر و پژوهش، انیمیشن کیمیاگر گذاشته شد. با پرسیدن سؤالاتی از دانش آموزان راجع به این انیمیشن و پاسخ های آن ها به این نتیجه رسیدند که انسان ممکن است گاهی چیزهای ساده ای داشته باشد ولی با آن ها خوش باشد ولی وقتی به اموالی برسد، ممکن است که مدام طمع کند و زیاده بخواهد و خودش را هم در راستای رسیدن به مال و دنیا از دست بدهد و این خصوصیت در انسان زمانی بروز می کند که با جریانی مواجه شود. مثلاً در این انیمیشن، کیمیاگر زمانی که فهمید در آن کاغذ، نقشه ی گنج هست و به گنج رسید، خصوصیات ناپسند درونش بروز و ظهور پیدا کرد. به فرمایش مولانا علیه الرّحمه: نفس اژدرهاست او کی خفته است / از غم بی آلتی افسرده است!
چهارشنبه آزمونک ریاضی در کلاس برقرار و پس از جمع کردن اوراق، سؤالات این آزمون، توسط معلم محترم روی تخته حل و سپس برگه های دانش آموزان به آن ها برگردانده و به آن ها پنج دقیقه زمان داده شد تا اشتباهات خود را تصحیح نمایند و پس از این زمان، اوراق داده شده، جمع و برای تصحیح به بنده تحویل داده شد و بنده آن ها را تصحیح و به دانش آموزان بازگرداندم.
در چهارشنبه مراسم عزاداری به مناسبت فرا رسیدن اربعین حضرت سیدالشهداء علیه السلام در مدرسه برقرار شد و مهمانان حضرت، با شربت و چایی و در نهایت نهار پذیرایی شدند. یکی از دانش آموزان می گفت: «ای کاش آن قدری که برای مراسم عزاداری برنامه می گیرند، برای مراسم شادی هم مراسم بگیرند». البته این دانش آموز از دانش آموزانی هستند که قبلاً در این مدرسه نبودند و اطلاعی از برنامه های مدرسه برای ایام ولادت ائمه علیهم السلام و اعیاد اسلامی ندارند.
در روز چهارشنبه در درس مهارت ها، معلم محترم خبر دورهمی شنبه را با لحن جدی به دانش آموزان دادند و از آن ها پرسیدند که با چه حسی این خبر را به آن ها دادند و پس از تبادل افکار، دانش آموزان به این نتیجه رسیدند که ما علاوه بر زبان کلامی، زبان بدن نیز داریم که چگونگی بروز آن، تأثیر متفاوتی در انتقال مفهوم به طرف مقابل را دارد. قرار شد که دانش آموزان به عنوان تکلیف برای این درس، برای هر یک از حالت های انسان مانند شادی، غم، عصبانیت و … شکلکی طراحی نمایند.
در درس مطالعات هم دانش آموزان ادامه ی مطالبی را که به کتاب با قلم خود اضافه کرده بودند را خواندند و به آن ها گفته شد این تکلیف، راهکاری خلاقانه بود تا شما درس را حتماً مطالعه کنید، حالا شما چه راهکار خلاقانه ای برای مطالعه ی دروس توسط دانش آموزان دارید؟
هنگامی که دانش آموزان مطالب اضافه شده ی خود را می خواندند، بعضی از دانش آموزان سؤالاتی برایشان ایجاد می شد، معلم محترم گفتند که از این به بعد از شنبه تا چهارشنبه هر سؤالی در طول هفته برایمان ایجاد می شود را یادداشت می کنیم و بعد هفته یا هفته های آینده راجع به جواب یک یا چند عدد از این سؤالات پژوهش می کنیم. هم چنین می توانیم پژوهش های دیگری هم به صورت موضوعی مثلاً در مورد درس خاصی از فارسی، یا اینکه به طور کلی پژوهشی آزاد در طول هفته داشته باشیم. این مسأله، فعلاً به عنوان ایده با دانش آموزان مطرح شد.
یکی از دانش آموزان به جای این که متن درس را ادامه دهد، تصویری کشیده بود که از طرف معلم محترم مورد استقبال قرار گرفت و به دانش آموزان گفته شد که می توانند تصویری بدون شرح راجع به مسائل تربیتی یا اخلاقی به کتاب اضافه کنند.
مطلب دیگر این که به نظر رسید جای مکانی برای کتابخانه در مدرسه خالی است. مناسب به نظر می رسد که دانش آموزان زنگی به عنوان کتابخوانی داشته باشند و در این زنگ، به اختیار خود از کتاب های موجود در کتابخانه مطالعه نمایند.
مطلب دیگری که به نظر رسید این است که اگر بعضی از کارورزهایی که در این جا دوره می بینند، به عنوان معلم ذخیره با قراردادی مشخص نگه داریم، کار مفیدی انجام داده ایم. معلم ذخیره یعنی معلمی که به جای معلم اصلی در زمان هایی که آن معلم نمی تواند بیاید یا در مرخصی است، بیاید و کلاس را کنترل کند و تا حدودی پیش ببرد. به نظرم این که در این جا معلم ها حق مرخصی ماهانه که در وزارت کار هم آمده است، ندارند و هم چنین علاوه بر مرخصی ماهانه، نمی توانند به راحتی برای مواردی مانند مسافرت و … مرخصی بگیرند، باعث استهلاک نیروی انسانی ما در این مدرسه و از بین رفتن نشاط آن ها می شود. اگر بتوان طرحی ریخت که قراردادهایی با معلم های جایگزین داشته باشیم که مثلاً هرگاه ۴۸ ساعت قبل به آن ها اعلام کردیم مثلاً برای پنج روز یک هفته برای فلان کلاس با قرار ساعتی فلان مبلغ، آمادگی داشته باشد و حضور پیدا کند. حتی می توانیم چند نوع قرارداد داشته باشیم. قراردادهایی که بر پایه ی آمادگی معلم جایگزین بر اساس مقدار زمان پیش از غیاب معلم اصلی تنظیم می شود. (مثلاً یک معلم جایگزین تعهد می کند اگر صبح هر روزی که خواستید به من خبر دهید، من می توانم حاضر شوم. معلم جایگزین دیگر می گوید حداقل ۲۴ ساعت قبل به من خبر دهید و … و این قراردادها می توانند بر اساس آمادگی معلم های جایگزین و تعهد آن ها متفاوت باشند).
مطلب دیگر این که در صورتی که دانش آموزان از لحاظ شپش نداشتن بررسی شوند و مشکلی در آن ها نباشد، با توجه به این که مرد در مدرسه حضور ندارد و دانش آموزان جهت عکسبرداری همراه خود، موبایل نیز ندارند، پیشنهاد می شود آزادی بی حجابی در محیط مدرسه یا حداقل در کلاس خودشان به آن ها داده شود. همین مسأله ی کوچک، خیلی باعث نشاط در دانش آموزان می شود و می فهمند که کادر مدرسه اگر به آن ها می گوید که حجاب را رعایت کنید، در مقابل نامحرم است و وقتی همه محرم هستند، این آزادی را به آن ها می دهد و دانش آموزان با این طرح، یاد می گیرند در این مسائل افراط و تفریط نکنند و متعادل باشند. من بارها چه در پایه های پایین و چه در این پایه، مشاهده کرده ام که گاهی اوقات بعضی از بچه ها از شدت گرما، کلافه بودند و می خواستند مقنعه ی خود را دربیاورند ولی طبق قانون مدرسه، به آن ها اجازه داده نمی شد. قطعاً این کلافه شدن، در پایین آوردن سطح یادگیری اثرگذار است و اگر موارد بهداشتی رعایت شود، به نظر می رسد از لحاظ اسلامی مانعی برای این طرح وجود نداشته باشد. البته آن چه که به نظر بنده رسید بیان شد؛ صلاح مملکت خویش خسروان دانند!
.:. پایان گزارش کار این هفته .:.
