ماهیت ارادی شخصیت سالم – یعنی تلاش برای آینده – به کل شخصیت آدمی یگانگی و یکپارچگی می بخشد (حتی شخصیت سالم کاملاً بری از مشکلات نیست).
به عبارت دیگر، می توان با کوشش برای دست یافتن به مقاصد و رسیدن به هدف ها، جنبه های شخصیت را یکپارچه ساخت و جامعیت بخشید.
روان نژندها مقاصد درازمدت ندارند و شخصیتشان در نظام های جزیی نامربوط و عاری از نیرویی یگانه ساز تباه می شود.
منبع:
شولتس، دو آن (۱۳۹۳)، روانشناسی کمال الگوهای شخصیت های سالم، ترجمه ی گیتی خوشدل، تهران: پیکان. ص ۱۶.
لینک کوتاه: