ما دستورِ ورزش و دستورِ صحت و سلامتی و اینها را در اسلام و در دین داریم ؛ به خصوص در مورد پیاده روی … حالا با یک کیفیتِ خاص. این دَلَنگ و دُلونگ ها دیگه چیزاییست که بعداً اضافه شده
حالا شما ببینید این مسائلی که اومده، این برنامه ها این ورزش هایی که در بین المللی، این فوتبال ها ⚽️ این ها … اینا دیگه چی چیه؟ اینا دیگه چه بساطیه؟ تمامِ این ها برای سرگرم کردنه! در حدی که یک ورزش باشه بسیار خوبه! بسیار پسندیده اس! اما آمدن و نشستن و وقت تلف کردن و پای این تلویزیون ها نشستن …
آخه خدا این وقتی را که به انسان داده برای چی داده؟ برای این که انسان بشینه اینا رو نگاه کنه؟ برای این خدا به انسان عمر داده که این بُرد اون باخت ، این این طور شد؛ یا این که نه! وقت برای چیزِ دیگریست، فرصت برای چیزِ دیگریست❗️
آخه این گل زد ⛹ اون گل خورد چه به دردِ من و شما می خوره؟ واقعاً عجیبه ها! خیلی خب حالا ما بردیم؛ چی شد؟ یا باختیم؛ چی شد؟ خب اونام مثلِ ما، ماام مثلِ اونا! اونام بشرن ماام بشریم! حالا یکی می بره، می خنده، اون یکی می بازه ناراحت می شه؛ مگر حتماً بایست ما بخندیم؟ مگر حتماً باید ما خندان باشیم؟ مگر اونا آدم نیستن؟ مگر اونا مخلوقِ خدا نیستن؟ فقط مخلوقِ خدا تو دنیا ماییم؟!
الان مردم به این گونه مطالب دارن سیر می کنن، صبح تا شبشون به این حرفا می گذره و چه بسا هم که بعضیا هم بدشون نیاد که اینجوری باشه قضایا! همین سرگرمِ به این گونه مطالب و سرگرمِ به این گونه مسائل و تمام شد وقت و عمر …
کسی که دائماً به فکرِ این هاست کجا دیگر می تواند فکرش به پرواز در بیاد؟!
پی نوشت ها:
مسئله ورزش یک مثال بود … ما چه قدر وقت خودمون رو اتلاف می کنیم؟ تایم هایی که تو تاکسی یا … تنها به خیره شدن به خیابون می گذره؛ چه قدر از وقتمون رو برای لایک کردنِ بی زحمتِ مطالعه می گذرونیم؟ چه قدر از وقت های ما پیِ صحبت های بی مورد می گذره؟
افسوس بر این عمر گرانمایه که بگذشت / ما از سر تقصیر و خطا در نگذشتیم
ایام جوانی چو شب و روز برآمد / ما شب شد و روز آمد و بیدار نگشتیم
چون مرغ بر این کنگره تا کی بتوان خواند؟ / یک روز نگه کن که بر این کنگره خشتیم
ما را عجب ار پشت و پناهی بود آن روز! / کامروز کسی را نه پناهیم و نه پشتیم
مواعظ سعدی، غزلیات، شماره ۴۲
پیش به سوی .:. سبک زندگی ارزش آفرینانه .:.
منبع:
صحبت های آیت الله سید محسن حسینی طهرانی در رابطه با مبانی سلوک