یکی از مفاهیمی که در مدیریت خدمات فناوری اطلاعات مورد تاکید قرار می گیرد، قرارداد سطح خدمات یا توافقنامه سطح خدمات یا همان SLA است.
از افرادی که در این حوزه فعالیت می کنند و یا در حال گذراندن دوره های ITIL هستند، انتظار می رود که پس از مدتی بتوانند یک قراداد سطح خدمات خوب تنظیم کنند که در صورت بروز مشکل، مرجعی مشخص برای پیگیری که مورد قبول طرفین است، موجود باشد.
اگر در موتورهای جستجو به خصوص گوگل عبارت های “قرارداد سطح خدمات” یا “توافقنامه سطح خدمات” و یا عباراتی مشابه را جستجو کنیم، چند نمونه از SLA خواهیم یافت که می تواند کمک خوبی در تنظیم این نوع قرادادها به ما کند. البته بسته به نوع خدمتمان، میزان این کمک متفاوت است!
برای برخی از خدمات مرسوم مانند ارائه سرویس اینترنت ADSL و یا میزبانی از یک وب سایت، معمولاً می توانیم با تغییر اندکی در SLA های موجود، قرارداد مناسب سرویس خودمان را بنویسیم ولی در برخی از سرویس ها به خصوص سرویس هایی که یا ذاتشان جدید است و یا نوع ارائه ما متفاوت است، نیاز است که قرارداد تقریباً از اول تنظیم شود و این نوع نمونه ها صرفاً چارچوب کلی را برای ما فراهم می کند.
هنگام مطالعه کتاب مرجع کاربردی مدیریت فناوری اطلاعات نوشته سعید حاجبی و دادبه شاددل نشر کاوش پرداز، به نظرم آمد نمونه زیر می تواند علیرغم سادگی اش، مفهوم کلی SLA را برای مبتدیان بهتر تبیین نماید و به آن ها کمک کند درک بهتری از SLA های موجود در اینترنت داشته باشند.
امیدوارم مفید باشد.