بسته به میزان روان آسیب شناسی خصومت (hostility) تبدیل به احساس نفرت (hate) شده و نفرت شکل های گوناگون به خود می گیرد… در مراحل خفیف تر این نفرت و خصومت، به میل به غلبه بر دیگری و رفتار رقابت جویانه شدید منجر می شود. جنگ قدرت به صورت سبقت گرفتن از هم و انواع دیگر رفتارهای غیرانطباقی در خیابان …
بیشتر بخوانید »خود گسترش یافته (extended self)
در درجه ی اول انسان ها با اتومبیل خود همانندسازی می کنند یعنی خود و آن یکی می شوند…. هدف از داشتن ماشین بهتر تنها راحتی یا ایمنی بیشتر نمی باشد بلکه این ماشین نماینده ی خود (self) آن ها می شود… هرچه حس خودآگاه یا ناخودآگاه انسان نسبت به خویشتن خود نا به سامان تر باشد و احساس بی …
بیشتر بخوانید »عدم رشد انسان در زندگی بی تنش
بشر در بستر یک احساس امنیت نسبی و پذیرش ناامنی رشد می کند. رشد در ناامنی صورت می گیرد نه در امنیت مطلق. تمام دستاوردهای فیزیکی و روانی بشر بر پایه ی احساس ناامنی و برای غلبه بر آن بوده است. به گفته ی مازلو (Mazlow) روانشناس آمریکایی انسان های در پی رشد خود فعلیت بخش (Self actuslized) حتی خودآگاه …
بیشتر بخوانید »عواطف و روابط کاری
یکی از مهم ترین روابط انسانی روابط کاری است. کار در پایه ای ترین تعریف خود، حرکتی جسمانی است برای تقویت جسم، در یک پایه بالاتر، برآوردن نیازهای مالی و اقتصادی را دربرمیگیرد. در پایه ی بالاتر، رل اجتماعی و پایگاه شخصیتی به فرد می دهد. و در بالاترین سطح، یکی از مهم ترین منابع تأمین کننده ی «تصویر خود» …
بیشتر بخوانید »تأثیر تربیت والدین بر باور عاطفی انسان
فردی در دوران کودکی، مادرش به عنوان ابراز محبت دائماً او را کنترل می کرده و به مرزهای روانی او تجاوز می نموده، در سیستم ارزشی این کودک و در باور عاطفی او دوست داشتن و دوست داشته شدن بدون کنترل امکانپذیر و صاحب وجود نخواهد بود. در زمان بزرگسالی اگر پارتنرش او را کنترل نکند، فکر می کند دوست …
بیشتر بخوانید »مهر بدوی، علت تخریب روابط
کودکان اسباب بازی هایی را که دوست دارند تکه تکه می کنند. گرچه ظاهر امر، برای شناختن این اسباب بازی است اما همین میل به شناخت برای میل به یکی شدن است. یک همانندسازی (identification) کامل از بدوی ترین نوع. بنابراین میل به شناخت با ابزار مهر بدوی به سادیسم و تخریب کامل می انجامد. پس این مهر به چه …
بیشتر بخوانید »شک نمی کنم تا باشم!
دکارت جمله ی کلیدی ساده ای دارد: «شک می کنم، پس هستم». اما بسیاری از ایرانی ها پیرو شعار «شک نمی کنم تا باشم» می باشند. همیشه درست می گویند و حق با آن هاست. در هیچ موردی مسئول و مقصر نیستند چه رسد به آن که دچار احساس گناه شوند. همیشه علت وقایعی را که بر آن ها می …
بیشتر بخوانید »